السلام علیک یا اباصالح المهدی(عج)

می خواستم ببینمت اما نمی شود

با این همه،جدایی دلها نمی شود

می خواستم کنار تو باشمتمام عمر

اما(3) گناه از بر من پا نمی شود 

می خواستم به سوی تو یک شب سفر کنم

اما چه حیف یکه و تنها نمی شود

هم در دلم تو هستی و هم نفس زشت من

دریک حرم دو عشق چرا جا نمی شود

تعجیل کن وگرنه که از دست میروم

این کارها،به صبر و مدارا نمی شود

سینه زنی گفتگوي حضرت زینب سلام الله علیها با اباعبدالله الحسين عليه السلام(اربعین)

ای پیر مرد عشق،داغت کرده پیرم

ای دین و ایمانم،دُعا کن من بمیرم

مانند شمعِ صبح من سو سو زنانم

باقی است بر من پوستی براُستخوانم

ای کربلا کو دلبر ودلدار زینب2

ای نینوا کو قافله سالار زینب2

غسل زیارت کرده ام با اشک دیده

تا که زنم بوسه به رگهای بُریده

جان اَخا خیز وببین شرم وعِفافم

قبر تو باشد کعبه من هم در طوافم

از آه طفلان تو من اِحرام بستم

لبیک می گویم تُرا ای بود وهستم

دیدم که با سر در میان طشت هستی

پشمت ببستی ودل من را شکستی

دیدم که چشم کودکانت خون فشان بود

دیدم لب تو بوسه گاه خیزران بود

مَن که دلم پر خون شده مانند لاله

از من مپرسی حال زهرا ی سه ساله

اینقدر می گویم که همچون غنچه پژمرد

از بس که سیلی خورد در پیش سَرت مُرد

«ای کربلا کو دلبر ودلدار زینب 2

ای نینوا کوقافله سالار زینب 2

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا 2

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده

تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

(روضه اربعین)

جابربن عبدالله انصاری از مدینه به قصد زیارت کربلا حرکت کرده،روز اربعین به کربلا رسیدغسل نمود لباس اِحرام وار پوشید،آهسته آهسته قدم بر می داشت،ذکر خدا رو لباشه،تا نزدیک قبر مولا رسید،گفت به همراه خودش:دست من و رو قبر مولایم بذار،تا دست گذاشت ناله زد فریاد کشید،غش کرد،وقتی به هوش اومد دوباره یا حسین حسین گفت:دوست من، حسین،چرا جواب دوستت رو نمی دی ،خودش پاسخ خودش رو داد:چگونه جوابمو بدی در صورتی که بین سرو بدنت جدایی افتاده.

سیدبن طاووس تو کتاب لهوفش متذکر میشه:موقعی که اهل بیت حسین(ع)از شام غازم مدینه شدند،به راهنمای قافله گفتند،مارا از راه کربلا ببر وقتی به کربلا رسیدند،جابربن عبدالله انصاری وجمعی از بنی هاشم برا زیارت اومده بودند.... همه عزاداری کردند،همه ناله وشیون سَر دادند....

تا زینب (س)رسید،بی اختیار شد،خودشورو برادر انداخت:

یابن الزهراء السلام     آمدم از شهر شام

آی داداش:

در مسیر کاروان،چنگ ونی ودف میزدند

مَردها زخم زبان،زن هاهمه کف می زدند

آن ستمکاران که درب خانه ی زهرا زدند

از زمین کربلا تا شام غم ما را زدند

[ مصیبت های این سفر و کاروان زیاده...داداش تو مسیر هر وقت نانجیبا تازیانه  می کشیدند،من واُم کلثوم خودمونو سپر بچه ها می کردیم... همه رسیدند اما از یکی نپرس:

من که دلم پر خون شده مانند لاله

 از من مپرس حال زهرای سه ساله

اینقدر می گویم که چون لاله پژمرد

از بس که سیلی خورددرپیش سرت مُرد.

                                                   صلي الله عليكم يا اهل بيت النبوه۱۳۹۲/۰۹/۲۸

              می خواستم ببینمت اما نمی شود                                                                       

با این همه جدایی دل ها نمی شود                                              

            می خواستم کنار تو باشم تمام عمر    

               اما گناه از بر من پا نمی شود        

                                           می خواستم به سوی تو یک شب سفر کنم

                                                   اما چه حیف یکه و تنها نمی شود

هم در دلم تو هستی و هم نفس زشت من

دریک حرم دو عشق چرا جا نمی شود

                          تعجیل کن وگرنه که از دست می روم

                             این کارها،به صبر و مدارا نمی شود

                                                               اللهم عجل لولیک الفرج۱۳۹۲/۰۹/۱۹

زمزمه و سینه زنی حضرت رقیه(س)

آره امشب دل من،پرزده تا شهردمشق               پر می زنه توحَرمِ ملکِه ودلبرِعشق

دختر شاه کربلا،مَشکل گشای عالمین             باب الحوائج،عزیزودلبند آقاجان حسین

تودشت کربلا بی بی از همه دل می بری      که تو شبیه فاطمه،چشمه ی  پاک کوثری

سینه زنی حضرت رقیه(ص)

امشب آمد به برم      آفتاب سحرم

همه بیدار شوید      که رسیده پدرم

ای دو چشمان پراز اشک تو آیئنه من

من روی خاک نشستم،تو روی سینه ی من

«ماه خاکستریم     همرهت می بریم»

از سفرآمده ای      بی خبر آمده ای

روز بودی به کجا    که سحر آمده ای

خوش بَود این دل شب دخترک خسته ی تو

بزند بوسه به پیشانی بشکسته تو

«ماه خاکستریم      همرهمت می بریم»

آه ازبی پدری       چه مبارک سحری        «ماه خاکستریم / همرهمت می بریم»

                                    من به چشمت نگرم    تو به اشکم نگری

کی روا بود مرا، قاتلت آواره کند2

فرق من  بشکند و گوش مرا پاره کند

«ماه خاکستریم    همرهمت می بریم»

روی تو خون آلود      روی من گشته کبود

هیچ دانی چه رسیده  به تن عمه ی من

جای سالم نبود  بر بدن عمه من

«بابا جون»

شامیان رقصیدند     اشک مارو دیدند

هَم به ما سنگ زدند   هَم به ما خندیدند

بابا جون

قاتلت دیده که من،دختر زهرا  هستم

کعب نی زد به روی شانه و بر هر دستم

تو دُعا کن که برآید نفس آخر من           مثل زهرا دل شب،دفن شود پیکر من

باباجون خسته شدم من             آتش کین زد زبانَه

    دشمنانت بی بهانه        کربلا وکوفه وشام      (وای وای)                            

می زند با تا زیانه

باباجون خسته شدم من  / دست وپا بسته شدم من

ای پدرآرام جانم / توببر ازاین جهانم

یارقیه مددی/ یارقیه مدد

...............................................................................................................

گفتگوامام با دخترشان«روضه حضرت  رقیه(س)»

نیمه های شب دخترحسینِ،بهانه ی باباروگرفته. هر چع عمع زینب سعی کرد،اما آروم نشد،خبر رسید به کاخ یزید لعنت الله علیه، گفت:باباشو براش ببرید.  یه موقع دیدند طبق آوردند،چرا غذا آوردن،اما روپوش طبق وبرداشتن ،سربابارو بغل گرفت:

بابا حسین:

مردم شام بلا،رسم عجیبی دارند      دختر که بی بابا میشه ،بندبه پاهاش میذارن

وقتی بی رمق   /جای عروسک تو طبق / سربابا میذارن

بابا سالتوببر     تنها نرو/ منم ببر

یه موقع دیدن ،سریه طرف،بدن بی جان رقیه یه طرف....

شور/ زمزمه

دختر شاه بی قرینه،یارقیه یارقیه

صدای قلبم توی سینه،یارقیه یارقیه

ای تموم حاصل من،مهرتو رزق دل من

خونه کرده عشق پاکت،دردل ناقابل من

روسیاه ومستمندم،باتواما سربلندم

جزتوای ملکه عشق،به کسی دل نمی بندم

به تن هر خسته جانی،سپرراه عارفانی

من چه گویم درمدیحت،عمه ی صاحب زمانی.

صلی الله علیکِ یا بنت الحسین(علیها السلام).

التماس دعا۱۳۹۲/۹/۱۷شام غریبان شهادت بی بی رقیه سلام الله علیها

...................................................................................................

سینه زنی :نفس بده که نفس زیر این علم بزنم

نفس بده که نفس زیر این علم بزنم

نفس بده که فقط از حَسَنین دم بزنم

سرم فدای قدمهات،آرزو دارم

که سرنوشت خودم را به خون رقم بزنم

سرم خیال تو،دلم هوای بقیع

چه می شود که سری گوشه ی بقیع بزنم

کنار غربت بقیع دمی قدم بزنم

من به عشق تو دل از عالم خاکی کَندم

یاحسین گفتم واز عیش ببین دل کندم

دل به تو دادم با غیر بیگانه شدم

من به عشق تو دل از عالم خاکی کندم

چه بخواهی نخواهی،توتب وتاب مَنی

یاحسن فخر من این است که ارباب مَنی

بین عالم، همه بین الحرمین را عشق است

حرم میرو علمدار حسین را عشق است

ای شه خوبان،مَن عاصیه دار به بقیع راه بده

اذن دیدار  بقیع به من ای شاه بده

تو پناهم بده اندر حرم رحمت خود       گوهر راز ولا،پادشاه ارض وسماء

 وصف تو کار دل من نیست       توآقایی منی

اسم تو کار دل من نیست           توآقایی منی

                                      ماه دل آرای منی

                                    هستیو عشق منی

ناز به خود دارم ای شاه که          مولای منی

                                       ماه دل آرای منی

                                        تو آقای منی

           التماس دعا۱۳۹۲/۹/۱۶

«کربلا کعبه ی دلهاست خدا می داند»

کربلا،قبله دلهاست،خدامی داند                  دیدنش آرزوی ماست،خدامی داند

کربلاگلشن سرسبز علی وزهراست                 چقدروقت تماشاست،خدامی داند

کربلا راچه نیازاست که تفسیرکنیم      عشق،حرفی است که گویاست،خدا می داند

ماعزادارحسینیم که اشکِ غم او                       آبروی همه ماست،خدا می داند

اولین مُستَمِع مجلس پرفیض          حسین مادرش حضرت زهرا ست،خدا میداند

   آقا جان

                نبودم کربلا با تو، ولیکن آرزودارم               بیارد برمَن ازهر سو،همه دردوبلای تو

                 خدااز من نگیرد عشق ارباب غریبم را    که می خواهم بمانم در صف محشر گدای او

«حسین آرام جانم»              «حسین روح و روانم»

                                                                              التماس دعا

بسم رب المهدی

به طاها به یاسین به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی
به وحی الهی به قرآن جاری
به تورات موسی و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدای گدایان زهرا (س)
چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بی تاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا به خسران عقبا نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد.
و این زندگانی فانی جوانی
خوشی های امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیرزد

اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا یقینا خریدار یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه ها زاری یابی؟
به شانه کشیدی غم سینه اش را؟
و یا چون بقیه تو سربار یاری
اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردار یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟
چه مقدار بی تاب و بیمار یاری؟
دل آشفته بودن دلیل کمی نیست
اگر بی قراری بدان یار یاری
و پایان این بی قراری بهشت است
بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری

نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را
به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لبهای گرم علی یا علی اش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امید فقیران مهدی
به حال نیاز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدی
به برق نگاه به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش به جاه جلیلش
به صوت حجازی قرآن مهدی
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان
یا مهدی یامهدی مددی

 الحمدلله رب العالمین/۷اذر۹۲                                                                                                التماس دعا.

بسم رب الحسین

اصلا حسين جنس غمش فرق مي‌كند

     با حول و قوه الهی و توکل بر ذات اقدس او  و  با یاری حضرت بقیه الله الاعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)،مناقب ، مراثی و مولودی چهارده معصوم پاک علیهم السلام و شعرهای برگزیده مناسبتی را با هدف خادمی و خدمت به محبین پاکان عالم  در این وبلاگ تقدیم می نماییم.

الهی تقبل هذا القلیل و انصرنا بحق محمد و آله الظاهرین. آمین یا رب العالمین.